Netherland HSCT for MS
MS Patients from Netherlands share their experience about HSCT treatment at HSCT Hospital India
Jacobus from Netherlands shares his experience of Successful HSCT for MS at HSCT Hospital in India
Following extensive research into stem cell therapy for MS, HSCT Hospital India was found to be a possible option for treatment.
Watch this Video – Experience Shared by MS patient Jacobus from Netherlands
HSCT in India – Jacobus from Netherlands is delighted with his experience of coming to HSCT Hospital India for HSCT. Do visit www.hsctindia.com to check out many more such patient stories.
Jose from Netherlands shares his experience of Successful HSCT for MS at HSCT Hospital in India
I’m Jose from Netherlands, I’m 59 years old, I am married to Tim, and I’m a mother of two daughters. I had Multiple Sclerosis (MSRR) EDSS 2.5.
Six months ago I underwent the HSCT treatment at HSCT Hospital, India. This is my story:
The first MS shup was probably in 1987. Until 2008 my family doctor unfortunately was convinced that it was psychological. For years I had a new shup for every 10 months and I had to manage by myself without any treatment. I often felt that I would become depressed and would faint from pain. Everytime after a shup I had to pull myself together and go on with my life, while others thought that I occasionally had a period of not being motivated for work.
In 2009 the diagnosis of MS was finally made. At that moment I was no longer able to work. In 2010 I underwent a CCVSI operation in Belgium. That temporarily gave me relief, but unfortunatelythe decline continued. The progress of the MS really worried me and I worked on my recovery by exercising to build up some physical condition.
Read More…
Linda onderging stamceltherapie in India om MS te stoppen: ‘Ik heb goede hoop dat het nu beter gaat’
Linda onderging stamceltherapie in India om MS te stoppen: ‘Ik heb goede hoop dat het nu beter gaat’MS-patiënte Linda Liebregt (36) is een week terug uit India. Daar onderging ze een risicovolle stamceltherapie in de hoop de verwoestende ziekte stop te zetten.
“Mijn woonkamer is mijn leefruimte, daar zit ik in quarantaine. Maar dat is niet erg, ik voel me zo ontzettend goed”, vertelt Linda. Op 2 april kreeg ze haar stamcellen terug. “Dat zie ik als mijn verjaardag. De artsen in India vertelden dat ik nu het lichaam van een baby heb. Ik moet weer helemaal vanaf nul beginnen.”
De behandeling is heftig geweest, vooral de chemotherapie. “Gelukkig was mijn beste vriendin Leoni erbij. Zij was mijn steun en toeverlaat en kon goed aanvoelen wat ik nodig had. Het was een veilig gevoel dat zij erbij was.”
Stamceltherapie in India is Linda’s Linda’s laatste hoop om MS te stoppen: ‘De kans bestaate dat ik dat niet overleef’
Verlammingsverschijnselen
Bij MS, multiple sclerose, worden signalen tussen de hersenen en de spieren niet goed doorgegeven via de zenuwen, waardoor verlammings- en uitvalsverschijnselen optreden.
Linda ontdekte in 2007 dat ze de ziekte had, ze was toen 24. Ze ging naar de huisarts omdat ze weleens dubbel zag.
Twee jaar geleden ging haar gezondheid hard achteruit. De supermarkt 100 meter verderop was al te ver om te lopen.
‘Ik moet opnieuw leren lopen’
Of de behandeling is aangeslagen, weet ze nog niet. “Ik moet nu trainen met hulp van een fysiotherapeut. Zo krijg ik mijn spierkracht terug. De afgelopen jaren liep ik door de MS slecht.”
Nu kan haar linkerbeen weer recht vooruit. “Geen zwaai of andere trucjes om hem naar voren te krijgen. Dit is voor mij een hele mooie basis om weer echt normale stappen te kunnen zetten.”
Goede hoop
Artsen gebruiken een EDSS-score van 1 tot en met 10 om de zwaarte van de MS te meten. Voor de behandeling zat Linda op een 5,5/6. “Als ik functies terugkrijg, gaat mijn score naar beneden. Dit meet je door te kijken wat ik voorheen niet kon en nu wel. Naar de supermarkt lopen bijvoorbeeld.”
Ook krijgt Linda MRI’s om te zien of activiteit van MS uitblijft. “Of er nog meer verbetering gaat komen, moet ik in het dagelijks leven gaan ervaren. Dat kan tot nog twee jaar na de behandeling gebeuren. Maar ik voel me zo goed, ik heb goede hoop.”
Real Patients– Real Stories
